Şu satırları yazarken gözlerimden yaşlar süzülüyor :(
Arya dün geceden beri evde değil. 24 saat oldu ve ben bebeğimi delicesine özledim :( Şimdiye kadar Arya'dan en çok 5-6 saat ayrı kalmıştım ve o kadarı bile fazla gelmişti.
Arya dün akşam babaannesi ve dedesi ile Bahçeşehir'e gitti. Aslında pazar gecesi düğüne gideceğimiz için pazar sabahı annemlere bırakıp pazartesi sabahı alacaktık Arya'yı ama dün annemler bize geldi ve "Giderken Arya'yı da götürelim" diyerek beni zar zor ikna ettiler.
Dün gece odasında uyuyor gibi düşünüp kendimi teselli ettim de bugün geçmek bilmedi. Arya'sız hiç bir şeyin tadı yok :( Akşam kamera açıp Arya'yla konuştuk. Kameradan el sallayıp öpücük attı bize cadım. Keyfi yerindeydi. Gündüz kapı her çaldığında kapıya koşmuş, kapı açılınca ağlamış hep. Sanırım bizi beklediği için hayal kırıklığı yaşadı kuzum :(
Evde Arya'nın yokluğu feci hissediliyor. Ezici bir yokluk :( Allah kimseyi bebeğinden ayırmasın. Geçici bir ayrılık böyleyse Allah herkesi beterinden sakınsın.
Arya gelene kadar fotoğraflarıyla idare etmeye çalışıyorum. Zaman, çabuk geç n'olur :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder