11 Mayıs 2015 Pazartesi

Gözümüz Aydın! Nurtopu Gibi 2 Yaş Sendromumuz Oldu :(

Zaman hızla akıp geçti ve Arya'nın 2 yaş sendromu geldi çattı hatta evin ortasına bomba gibi düştü maalesef :(

Arya'nın 2.yaş gününe 1 aydan az zaman kaldı. Büyüdükçe işler kolaylaşacak sanırken hiç de öyle olmadığı gerçeğiyle yüzleşmek çok zor oldu benim için. Arya son zamanlarda o kadar huysuz ki neresinden tutsam, nasıl anlatsam bilmiyorum. 1 sn bile benden ayrı kalmıyor, beni kimseyle paylaşmak istemiyor. Evrim yanıma oturunca kıyameti koparıyor. Ortalarına bile otursam uzanıp babasını itmeye çalışıyor. Babası yokken de sürekli "baba, baba" diye onu arıyor. Gelince sevinip sarılıyor ama anında benim kucağıma geri dönüyor. Tuvalete ve duşa girdiğimde attığı çığlıkları, yerlere yatışını, kapıyı yumruklamasını falan anlatmak bile istemiyorum.

Arya bebekliğinden beri bağımsız bir bebek olduğu için şimdi birden bire bana bağımlı hâle gelmesine adapte olamıyorum. Oturduğum yerden kalktığım an basıyor çığlığı, geri otursam bile ağlamaya devam ediyor. Kendisi oturmaktan sıkılınca da başlıyor evin içinde koşturmaya. Girip çıkmadık yer bırakmıyor evde. Bilgisayarın düğmesine basıyor, dolapları açıp karıştırıyor. Arada da gelip "kalk, gel" diye elimden sürükleyerek beni çekiştiriyor. Yorulunca televizyonun karşısına oturuyor bir süreliğine ama bu sefer de kanalları beğenmiyor, ikide bir değiştirmem için mızmızlanıyor. Ayyyy... anlattıkça içim daralıyor :( 

Peki her şey mi kötü? Tabi ki değil! Arya bizi ne kadar çok sevdiğini her fırsatta gösteriyor. Öpücükleriyle bizi mest ediyor, sımsıkı sarılıyor :) Parka gidince inanılmaz mutlu oluyor. Enerjisi hiç bitmiyor maşallah :) Kaydıraktan salıncağa, salıncaktan tahterevalliye koşuşturup duruyor. Parktaki diğer çocuklarla oynayıp arkadaş oluyor :) o kadar güleryüzlü ki herkesi kendine aşık ediyor :)  






Kısacası bu 2 yaş sendromu denen lanet şey bizim eve kapak attı. Sakin sessiz kendi halimizde takıldığımız günler mazide kaldı. Artık günler çığlıklarla başlıyor, mızmızlanmalarla bitiyor. Biliyorum bugünler de geçecek tabi ki. Zaten tek tesellim Arya'yla beraberken zamanın nasıl geçtiğini pek de anlamıyor oluşum.

2 yaş sendromu ile boğuşan tüm  annelere bol bol sabır diliyorum. Allah yardımcımız olsun.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder